12- FUTBOL FANATİKLERİ

Uzun yıllardan beri ilgi duyduğum, takip ettiğim bir spor dalı futbol. Bu yakınlık oluştuğunda doğal olarak futbolcular da ilgi alanınıza giriyor, ne de olsa genç bir kızsınız. Zamanla ilginiz derinleşiyor ve futbolun büyüsüne kapılıp gidiyorsunuz.. Bu bağlamda, GS VE FB' nin Ankara maçlarını hiç kaçırmazdık. Babam her konuda olduğu gibi bu konuda da hep anlayışlıydı. Kendisi hesap uzmanı, annem öğretmendi. Üç çocuklu bir memur ailesiydik. Maçlar ay sonuna rastlasa da, ne yapılıp edilir, kapalı tribün biletlerimiz alınırdı. O zamanlar mahalle aralarında dolaşan, eski giysileri satın alan (aldıkları eskileri omuzlarına atar, öyle taşırlardı, öyle araba maraba yok.) eskiciler vardı. Bir defasında ay sonuydu, babamın bilet parasını tamamlamak için pantalonunu sattığını hatırlarım.. Ben bu kadar ilgilenirken, haklarını teslim ederek erkeklerin futbol merakını, tutkusunu da hep anlayışla karşıladım... Anlayamadığım; bu ilgi ve sevgiyi fanatizm'e vardırmaktır. Stadın koltuklarını söküp, paralayıp, sahaya, insanların üstüne, atmak, sille tokat birbirine girmek, cana, mala zarar vermek. (Ayıptır söylemesi) Benim bir sözüm vardır, tam da onun yeri geldi;''Herkes kendine yakışanı yapar'' ya da ''İnsanın ortaya koyduğu eylem ve davranış, kişiliğinin yansımasıdır'' Muhakkak benzerlerini de başkaları söylemiştir. Eskiden Beşiktaşlılar'a ''arabacı'' denir ve bu, camiayı kızdırırdı. O ifadenin anladığımız anlamda olmadığını sonradan TV'de açıkladılar. Ne olduğu da o kadar önemli değil, arabacı da olsa, yeter ki insan olsun.. Kulüpler, vurdulu kırdılı vandalların taraftarlığıyla eminim gurur değil, utanç duyuyordur. Öyle ya, medeni, klas insanlardan oluşan bir taraftar kitlesini düşünün .Takımını desteklerken fiziki zarar veren davranışlardan uzak, bağırıp coşarak ama çirkinleşip, taşkınlık yapmadan, vahşileşmeden, uygarca seyredip keyiflensin, deşarj olsun. Yenilgiyi olgunlukla karşılasın. Bazen de bu olaylar futbolcuları tartaklamaya kadar varıyor. Bu insanların hiç mi aklı fikri, mantığı, muhakeme yeteneği yoktur?! O futbolcu( ya da herhangi başka bir daldaki sporcu) optimum performansını göstermek ister. Onların önceliği seni memnun etmek değil. Senin kara kaşın gözün değil, olmayacak da!. Scout denen futbolcu ajanlarının gözleri, gizli ya da aşikar hep üzerlerinde, yani her an sınav veriyorlar. İyi oynamak, klaslarını ortaya koymak zorundalar..İşlerinin karakteri gereği, dikkat çekmek, piyasa değerlerinin yükselmesi, yapacakları transferin kalitesi, alacakları para miktarı, yaratacakları sükse, hep gösterebilecekleri performansın yüksekliğine bağlı. Burada senin memnuniyetinin yeri pek aşağılardadır......O halde muhakkak ki en iyi hallerini ortaya koymak isterler, onlar iyi oynamaya mahkumlar ama demek ki bazen istesen de olmuyor. Taraftarlar birazcık empati yapabilse gerçeğe varacaklar ama o da herkesin harcı değil. İşin başka bir yanı da var. Maç akşamı her TV kanalında acımasızca eleştiriliyorlar. İyi bir oyun çıkarmak, maharetlerini ortaya koymak, beğenilmek , övgülerle, takdirle anılmak arzusu ile sahaya çıktıklarına şüphe yok. Saha bir tiyatro sahnesi gibidir, tiyatro sahnesinin yüz katı fazla seyircisi ile tam seyirlik bir olaydır futbol, gerçek bir show'dur. Bu show'un sahadaki aktörleri olan yirmiiki futbolcu da, yani iki takım da aynı şeyi istiyor, ; maçı kazanmak. Peki bu nasıl olacak? Tabii bu olamayacak.. İkisi birden kazanamıyacağına göre biri kaybetmeye mahkum. Bazen siz, bazen karşı takım kazanacak , idare edip gideceksiniz. Yenilen takımın taraftarı ayaklanıyor, yakıyor, yıkıyor. Artık kabul edin hep siz kazanamazsınız. Ne kadar kazanmak isteseniz de, sonucu etkileyen bir de şans faktörü var.., onun da sizin yanınızda olması lazım. Bazen görüyorsunuz bazı gollük vuruşların gol olmadığı, güzel oynamanın galip gelmeye yetmediği, futbolcuya çarpıp giren veya gole giden topun son anda birine çarpıp yön değiştirerek dışarı gittiği çok maçlar seyrettiniz. Yani herşey elinizde, ayağınızda değil, şans da yanınızda olmalı. Adamları boşuna hırpalamayın. Akıllı olun! Hoşcakalın.