14- Canım Ankara

Doğduğum ve yirmiiki yıl sonra ayrılırken kalbimin ciğerlerimin söküldüğünü sandığım güzel Ankara 'm benim. Ayrılığın bu kadar üzüntü vermesinin asıl nedeni, ayrılırken aynı anda babamı, annemi, kardeşlerimi de arkada bırakıyor olmamdı..

Şu istasyon resmine bakar mısınız? Ankara'dan ayrılmaların, Ankara'ya kavuşmaların, acılı, tatlılı yaşanmışlıkların mekanı. Şu ışıklandırması, turuncu rengin büyüsüyle bir rüya alemi gibi değil mi? Abartıyor muyum? Belki de bana öyle geliyor, seviyorum ya! Siz de benim gibi orada, çokça ayrılıklar, kavuşmalar yaşadıysanız gar binası sizin için anlamı, değeri ve taşıdığı duygu yükü itibarıyla çok özel bir yerdir. Benim için öyle.. Ankara'yı Ankara yapan yapılardan biridir. Cumhuriyetimizin ilk yıllarında 1937'de bina hizmete girdiğinde, mutlaka gar binasının yapımı tamamlanır tamamlanmaz binanın üzerine konulmuş olan binanın isim levhası, pirinç madeninden yapılmış olup hem özenle seçilmiş malzemesiyle, hem mana da taşıyan bir konsept olarak ( büyük harflerle TCDD, hemen altında da kuruluşunun kaçıncı yılı olduğu - her yıl değiştirilmek üzere- ) binaya yakışır bir kalite ortaya koymuşken ve mutlaka, yıllanmışlığıyla da tarihi bir değer kazanmış ve kazanacak olan bu tasarım, değişiklik BUDALAsı birileri (bizde bunlardan çok vardır, bayılırlar değişikliğe) tarafından binanın üzerinden kaldırılmış, yerine eli kırılasının görgüsünü, çapını, seviyesini ortaya koyan kırmızı üzerine beyazla ''ANKARA GARI'' yazan adi plexiglas tabela konulmuş. Hani bir kenar mahalleye gitsen , bir sokağındaki dükkanların hepsinin tabelası bu en sıradan, en ucuz malzemedendir.. Plexiglas'tan ... Görgüsüz ..onu münasip görmüş. Eminim, öncekini arasak TCDD'nin ambarlarından birinde toz pislik içinde kenara atılmış bulabiliriz.. Pek çok defa yaşadığımız gibi.. . Yoktan varedilmiş ilk şehir sensin Canım Ankara'm varlığın - Varolsun torağın taşın ANKARA sonsuzluğa kadar sürsün! - Hoşcakalın